Κατά λάθος προφήτες

Σαν σήμερα, πριν από 72 χρόνια (στις 29 Νοέμβρη του 1941, δεν χρειάζεται να βγάλετε κομπιουτεράκια) διεξαγόταν ο ετήσιος αγώνας αμερικάνικου ποδοσφαίρου μεταξύ των ομάδων του στρατού και του στόλου των Ηνωμένων Πολιτειών. Σαράντα χιλιάδες ένστολοι και μη μαζεύτηκαν στις εξέδρες του γηπέδου του Notre Dame για να παρακολουθήσουν το παιχνίδι και να αποθεώσουν, εν μέσω του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τα στρατευμένα νιάτα της χώρας.

Κάπου εδώ να κάνουμε μία αναγκαία παρένθεση. Πουθενά σε όλον τον κόσμο ο στρατός δεν είναι τόσο αγαπητός όσο στην Αμερική. Από μαρτυρία φίλου που πήγε φαντάρος στις αρχές της δεκαετίας του 1990, μαθαίνω ότι οι τουρίστριες τις οποίες προσπαθούσαν οι ψάρακες να καμακώσουν έστριβαν όταν έβλεπαν κοντοκουρεμένο μαλλί και το ίχνος του τζόκεϊ αποτυπωμένο σαν τατού στο τριχωτό της κεφαλής. Μόνο οι Αμερικανιδούλες τσιμπούσαν και γούσταραν. Βρε καλή μου, βρε χρυσή, έλεγε ο σχεδόν εθισμένος στη χυλόπιτα Έλλην φαντάρος για να δυσχεράνει τη θέση του, «δεν είναι αξιωματικός. Κωλοφάνταρος και μάλιστα κληρωτός είμαι». Αυτές τίποτα, my brave trooper τον ανέβαζαν, my sweet little patriot τον κατέβαζαν.

Στις 29 Νοέμβρη του 1941 λοιπόν, οι ομάδες του ναυτικού και του πεζικού μπήκαν στο γήπεδο κρατώντας σημαίες και λάβαρα. Οι ναύτες σήκωσαν μία υπερμεγέθη φωτογραφία του θωρηκτού Arizona, του καμαριού του αμερικανικού στόλου, που έφερε το μήνυμα: «είναι σημαντικό ότι παρά την ύπαρξη πολλών εχθρών, κανένα μαχητικό πλοίο μας δεν έχει βυθιστεί ποτέ από εχθρικές βόμβες». Τι το 'θελαν; Εννέα μέρες αργότερα, στις 7 Δεκέμβρη, οι Ιάπωνες επιτέθηκαν στο Pearl Harbor. Χτυπήθηκαν έξι πλοία και σκοτώθηκαν 2.404 Αμερικανοί. Ποιο ήταν το μοναδικό πλοίο που βυθίστηκε; Μα φυσικά το καμάρι του στόλου, το αβύθιστο Arizona.