Σίμο Χάικα: Ο John Rambo των πάγων

Όταν βλέπεις μία καλή χολιγουντιανή πολεμική περιπέτεια, η πρώτη αντίδραση είναι «ω, ρε φίλε. Και γαμώ! Μπάνισες έκρηξη; Όλους με μία σφαίρα τους ξάπλωσε ο τυπάρας». Όμως λίγο αργότερα σκέφτεσαι πόσο μπορεί κάτι τέτοιο να απέχει από την πραγματικότητα. Μετά διαβάζεις την ιστορία του Σίμο Χάικα και καταλαβαίνεις ότι μπροστά του ο Τζον Ράμπο είναι φλωράκι και ο Τζον ΜακΚλέιν κολαιγιόπαις του Γέιλ. Είναι ο πρώτος από τους τρεις θρυλικούς πολεμιστές του περασμένου αιώνα, με τους οποίους θα ασχοληθούμε τις προσεχείς ημέρες.

Ο φίλος μας ο Σίμο Χάικα, λοιπόν, είχε μία σχετικά βαρετή ζωή. Αφού πέρασε τον υποχρεωτικό ένα χρόνο στον φινλανδικό στρατό, αποσύρθηκε στο χωριό του και έγινε αγρότης. Όταν όμως το 1939 ο Κόκκινος Στρατός εισέβαλε στη χώρα του, αποφάσισε να αναλάβει δράση.

Αφού οι μάχες στην πλειοψηφία τους διεξάγονταν στα πυκνά φινλανδικά δάση, άρπαξε το τουφέκι του, κάμποσες κονσέρβες και μερικές χιλιάδες σφαίρες και κρύφτηκε στα δέντρα, πυροβολώντας ολημερίς κι οληνυκτίς Ρώσους. Και όλα αυτά με ενάμισι μέτρο χιόνι και τη θερμοκρασία στους -40 βαθμούς Κελσίου.

Όταν οι Σοβιετικοί έμαθαν ότι δεκάδες άντρες έπεφταν νεκροί εξαιτίας ενός παλαβού με τουφέκι, τους κόπηκαν τα ύπατα. Έγινε γνωστός ως «Λευκός Θάνατος», λόγω της λευκής στολής παραλλαγής που φορούσε. Έτσι, στήθηκαν ολόκληρες αποστολές εντοπισμού και θανάτωσης ενός και μόνο άνδρα. Εκατοντάδες στρατιώτες βγήκαν στο κατόπι του. Κανείς δεν γύρισε πίσω. Έστειλαν ακόμα και ομάδα ειδικά εκπαιδευμένων ελεύθερων σκοπευτών. Ούτε αυτοί είχαν καλό τέλος. Μέσα σε εκατό μέρες, τα στοιχεία του φινλανδικού στρατού αναφέρουν 705 γνωστά θύματα του Χάικα! Τέσσερις φορές περισσότερα από αυτά του Τζον Ράμπο σε όλη τη σειρά των ταινιών.

Πλέον, οι Σοβιετικοί καταδρομείς ήταν ή πολύ φοβισμένοι ή πολύ... νεκροί για να τον καταδιώξουν. Έτσι, ο Στάλιν αποφάσισε να βομβαρδίσει όσες θέσεις θα μπορούσαν να αποτελούν κρησφύγετα του Χάικα. Τελικά, στις 6 Μαρτίου 1940 ένας Γεωργιανός στρατιώτης κατάφερε να τον πετύχει. Όταν τον περιμάζεψε ο Φινλανδικός στρατός, είχε μία τεράστια τρύπα στο πρόσωπο. Ο «Λευκός Θάνατος» είχε παροπλιστεί. Για μία βδομάδα! Γιατί ο αθεόφοβος συνήλθε από το κώμα στις 13 Μάρτη, τη μέρα που υπογράφηκε η συνθήκη ειρήνης. Μάζεψε μια αρμαθιά παράσημα και έζησε, με παραμορφωμένο πρόσωπο, μέχρι τα βαθιά του γεράματα, ως εκτροφέας σκύλων στην κωμόπολη Ρουοκολάτι, κοντά στα ρωσικά σύνορα. Πέθανε την Πρωταπριλιά του 2002 σε ηλικία 96 ετών.