Η μέρα της Μαρμότας

Όσοι έχουν δει την ταινία «Η Μέρα της Μαρμότας» (1993), με τον τιτανομέγιστο Μπιλ Μάρεϊ στο ρόλο ενός καβαλημένου εγωκεντρικού μετεωρολόγου που ζει και ξαναζεί την ίδια μέρα μέχρι να γίνει καλός άνθρωπος, πιθανότατα ξέρετε τι γιορτάζουμε σήμερα, 2 Φεβρουαρίου. Οι υπόλοιποι από εσάς, ας κάνουν έναν κόπο για να διαβάσουν την «Άχρηστη Πληροφορία της Ημέρας».

Η Μέρα της Μαρμότας είναι ένα έθιμο που αναβιώνει κάθε χρόνο, εδώ και δύο σχεδόν αιώνες, στην Πενσιλβάνια των ΗΠΑ και έχει τις ρίζες του στην κεντρική Ευρώπη, όπως το μετέφεραν πέρα από τον Ατλαντικό οι γερμανόφωνοι της περιοχής.

Εδώ ας δώσουμε μία άχρηστη υπο-πληροφορία: Στις ΗΠΑ ζουν περίπου 250.000 γερμανόφωνοι, οι περισσότεροι εκ των οποίων στην πολιτεία της Πελσινβάνιας. Η μειονότητά τους ονομάζεται... ολλανδική, παρότι καμία σχέση δεν έχουν με την Ολλανδία. Ο λόγος είναι απλός. Όταν έφτασαν στη γη των ευκαιριών και κανείς δεν τους καταλάβαινε, έλεγαν ότι μιλούσαν γερμανικά (deutsch) και οι αγγλοσάξονες Αμερικανοί καταλάβαιναν... dutch, δηλαδή ολλανδικά. Οπότε οι Γερμανοαυστριακοί που εγκαταστάθηκαν στην Πενσιλβάνια, έμειναν γνωστοί ως... Pennsylvania Dutch!

Ας γυρίσουμε στο θέμα μας. Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, πάνω από 50 μικρές πόλεις στις ΗΠΑ και τον Καναδά στήνουν ολόκληρες φιέστες, προς τιμήν της τοπικής μαρμότας, η οποία προβλέπει αν θα έρθει σύντομα η άνοιξη, ή αν η πόλη θα περάσει ακόμα έξι βδομάδες μέσα στο χειμώνα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η διαδικασία είναι απλή. Αν την ώρα της εξόδου της μαρμότας από τη φωλιά έχει συννεφιά, ο χειμώνας θα παραταθεί. Αν έχει ήλιο, η άνοιξη δεν θα αργήσει.

Όμως υπάρχει και η άλλη σχολή, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του Φιλ από το Πάνσατονι, της πιο διάσημης από τις μαρμότες. Εκεί, το ζήτημα δεν έχει να κάνει με τον καιρό εκείνης της στιγμή. Είναι σαφώς πιο πολύπλοκο: Αν στη σύντομη βόλτα του, ο Φιλ δει τη... σκιά του, πριν επιστρέψει στη φωλιά, τότε η άνοιξη θα αργήσει. Αν πάλι δεν τη δει, τότε τα νέα είναι καλά για τους ντόπιους.

Γιατί όμως ο Φιλ του Πάνσατονι είναι πιο διάσημος από τον Μπίλι του Μπάλζακ, από τον Τσακ της Τσατανούκα, από τον Νταγκ του Ντόβερ ή από τον Γουίλι του Γουάιαρτον, μαρμότες που λειτουργούν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο; Μήπως επειδή είναι πιο ακριβής από τους άλλους; Μπα. Μέχρι σήμερα έχει επιτυχία 39%, κάνοντας τον Πάουλ, το αλάνθαστο χταπόδι του Μουντιάλ (ας είναι ελαφρύ το κοφτό μακαρονάκι που τον σκεπάζει) να γελάει από τον χταπόδιο παράδεισο. Ούτε καν το στατιστικό προσδόκιμο του 50% δεν έχει πιάσει ο κεφάλας ο Φιλ... Άρα, με δεδομένο ότι σήμερα προέβλεψε πρόωρο ερχομό της άνοιξης, καλό είναι οι ντόπιοι να μην ανεβάσουν τα μάλλινα στο πατάρι...

Ο λόγος της δημοφιλίας του Φιλ είναι ανεξήγητος, αφού ήταν ο πιο αγαπητός από όλες τις μαρμότες, ακόμα και πριν την ταινία του 1993, η οποία συγχρηματοδοτήθηκε από το Δημαρχείο της πόλης και μέχρι σήμερα φέρνει κάθε 2α Φεβρουαρίου μέχρι 40.000 τουρίστες από όλον τον κόσμο.

Έχει τόσο φανατικούς οπαδούς, που ο θρύλος τον θέλει... αθάνατο. Μία μέση μαρμότα μπορεί να ζήσει μέχρι δέκα χρόνια, όμως οι υποστηρικτές του μύθου πιστέυουν πως πρόκειται για το ίδιο ζώο που κάνει προβλέψεις τα τελευταία 123 χρόνια. Αν πάντως είναι όντως έτσι, καλό είναι να αφήσει τη μετεωρολογία, αφού ούτως ή άλλως δεν το έχει, και να εμπορευτεί το... Ελιξίριο της Μαρμότας, το οποίο θρυλείται ότι ταΐζουν κάθε 1η Αυγούστου τον Φιλ.

Τι κάνει όμως όλο τον υπόλοιπο χρόνο; Ασφαλώς δεν ζει στον κορμό του δέντρο στο κέντρο της πλατείας. Ο Φιλ ζει σε ειδικό χώρο στο Δημαρχείο του Πάνσατονι, μαζί με την αγαπημένη του σύζυγο, την Φίλις, και τα τρία τους παιδιά, τον Πολ, τον Πίτερ και την Πικλ. Πριν από λίγα χρόνια, το E! Entertainment παρουσίασε ρεπορτάζ, σύμφωνα με το οποίο ο Φιλ απάτησε τη Φίλις με την καλύτερή της φίλη, όμως το ζευγάρι το διέψευσε και δήλωσε πιο ερωτευμένο από ποτέ.