Οι καμήλες του Φαρ Ουεστ

Όταν φέρνουμε στο μυαλό μας την Άγρια Δύση, το μυαλό μας πάει σε έναν καβαλάρη που χάνεται καλπάζοντας με το άλογό του στο ηλιοβασίλεμα. Και όμως, τα γουέστερν, που τόσο αγαπάει ο φίλος μου ο Αλέξανδρος Παπαδάμος (σε δίνω στεγνά όπως καταλαβαίνεις) θα μπορούσαν να είναι εντελώς διαφορετικά. Ίσως λοιπόν Αλέξανδρε να έβλεπες τον Τζον Γουέιν, τον Τσαρλς Μπρόνσον ή τον Λι Βαν Κλιφ να παρκάρουν έξω από το σαλούν όχι την Ντόλι, τη Σίλβερ και τον Μπάουντι, αλλά έναν... καμπούρη φίλο.

Μεταφερόμαστε στο 1836, όταν στην προσπάθεια εξερεύνησης της άγριας αμερικανικής ερήμου, ο στρατηγός Τζορτζ Κρόσμαν πρότεινε τη στρατολόγηση μίας ομάδας καμήλων, των ζώων που θα μπορούσαν να αντέξουν περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο τις κλιματολογικές συνθήκες. Ωστόσο, για να γίνει το σχέδιο πραγματικότητα χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια. Στις 3 Μαρτίου 1855, ο υπουργός Πολέμου, Τζέφερσον Ντέιβις, κατάφερε να εξασφαλίσει 30.000 δολάρια για την “αγορά καμήλων για στρατιωτικούς σκοπούς".

Έτσι, μία ομάδα 5 ανδρών μπήκε στο υπερωκεάνιο με προορισμό το σημερινό Ιράκ. Εκεί αγόρασαν 33 ζώα, προς 250 δολάρια έκαστο. Οι καμήλες φορτώθηκαν στο πλοίο μαζί με έξι Άραβες οδηγούς και έναν Τούρκο κτηνίατρο. Μόνο που ο τελευταίος αποδείχθηκε αλμπάνης! Όποιο σύμπτωμα και αν παρουσίαζαν τα ζωντανά, τους έτριβε τη μύτη με μία ουρά χαμαιλέοντα και μουρμούριζε προσευχές. Γνώσεις, όχι αστεία. Ακόμα και έτσι, ο Τούρκος ζωογιατρός βγήκε νικητής. Μπορεί μία να του έμεινε στα χέρια, όμως κατά τη διάρκεια του ταξιδιού προς την Ιντιανόλα γεννήθηκαν δύο. Είμαστε ένα κεφάλι πάνω και σας έχουμε κουφάλες! Έτσι δημιουργήθηκε η κάμελους μονοκάμπουρους μεταναστευτικούς Νίκο Χριστακόπουλε, που επειδή δεν διαβάζεις το blog μου θα σε δώσω και εσένα (σήμερα έχω κέφια).

Από την Ιντιανόλα μέχρι το Ντάλας η ομάδα θα προχωρούσε με τα πόδια. Στην αρχή οι καμήλες έμεναν πολύ πίσω από τα ταχύτερα άλογα, όμως μόλις άρχισαν να διψούν τα αλόγατα έφαγαν σκόνη (κυριολεκτικά). Το πείραμα έμοιαζε επιτυχημένο, όμως τα προβλήματα μόλις άρχιζαν. Οι σκληροτράχηλοι καβαλάρηδες είχαν συνηθίσει τα πειθήνια αλογάκια και μουλάρια που τα κλωτσούσαν με τα σπιρούνια και πήγαιναν, έτρωγαν όποτε τους έδιναν φαγητό και δεν χάλαγαν χατίρι σε κανέναν. Εμείς όμως είμαστε ατίθασες καμήλες, κάουμποϊ! Θέλουμε στοργή και προδέρμ. Αν κλοτσήσεις καμήλα θα απαντήσει, αν της φωνάξεις θα σε ρίξει, αν τη μαστιγώσεις θα χαθεί στην έρημο και θα σε αφήσει να σε φάνε τα όρνεα. Έτσι 18 ζωντανά χάθηκαν και όσα έμειναν ήταν στα μαχαίρια με τους αναβάτες τους, οι οποίοι δεν άντεχαν και τη μπόχα που έσερναν μαζί.

Έτσι, η κυβέρνηση άρχισε να ξεπουλά ένα ένα τα ζώα σε εξευτελιστικές τιμές (2-4 δολάρια έκαστο) και ακύρωσε την παραγγελία για 1000 επιπλέον, χωρίς ποτέ να πάρει πίσω τα χρήματα που είχε προπληρώσει. Εν τω μεταξύ η έρημος είχε αρχίσει να στρώνεται με σιδηροδρομικές ράγες και το πρότζεκτ σφραγίστηκε. Αντιός.