Το 1858, στο Σαν Ντιέγκο, ένας τυπάκος ονόματι Ρόμπερτ Φάλον δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια μίας παρτίδας πόκερ. Ο λεβέντης κέρδιζε 600 δολάρια και οι παριστάμενοι θεώρησαν ότι τα κέρδη ήταν προϊόν χαρτοκλεψίας. Όπως είναι φυσικό, η παρτίδα έπρεπε να συνεχιστεί. Σιγά τώρα, επειδή υπήρχε ένας νεκρός στο τραπέζι; Who cares στο κάτω κάτω...
Το πρωτόκολλο όριζε να πάρει τα κέρδη ο πρώτος που θα δεχθεί να παίξει στη θέση του νεκρού, κάτι που οι πάντες θεωρούσαν κακή τύχη. Ο μόνος που αψήφισε τον κίνδυνο ήταν ένας νεαρός άνδρας. Όταν έφτασε ο σερίφης, ο νεαρός κέρδιζε 2.200 δολάρια, από τα οποία αναγκάστηκε να δώσει τα 600, τα οποία ανήκαν στον νόμιμο κληρονόμο του νεκρού. Όλα λύθηκαν, το πτώμα απομακρύνθηκε και οι δολοφόνοι συνέχισαν όμορφα και ωραία το παιχνίδι τους, αφού πλέον είχαν βεβαιωθεί ότι ο Φάλον δεν έκλεβε και ήταν αθώος. Κρίμα, αλλά ας μην είχε ύποπτη φάτσα.
Ο σερίφης έκανε έρευνα για να βρει τους κληρονόμους του Φάλον. Έμαθε ότι ο μαγκούφης είχε ένα γιο εκτός γάμου, τον οποίο δεν γνώρισε ποτέ και είχε πάρει το επίθετο της μητέρας του, Ντέξτερ. Ποιος ήταν όμως ο νεανίας Τίμοθι Ντέξτερ; Μα φυσικά ο γενναίος που δέχθηκε να κάτσει στη θέση του νεκρού στο τραπέζι του πόκερ. Έπαιξε κόντρα στους δολοφόνους του πατέρα του και τους τα πήρε. Καλά τους έκανε.
Τα 600 δολ. ήταν προϊόν χαρτοκλεψίας, θες να πεις. Κατά τ' άλλα, όπως πολύ καλά γνωρίζεις, το μήλο κάτω από τη μηλιά και σόι πάει το βασίλειο και από πού είσαι κλωναράκι και άλλα που δεν θυμάμαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ. Το σφάλμα εδιορθώθη
Διαγραφή